Beklimming Kilimanjaro
Beklimming Kilimanjaro
Rob van Zeeland kwam als klant bij ons, om zich voor te bereiden op zijn fantastisch avontuur, met zijn zoon. Na afloop ontvingen wij zo'n enthousiaste e-mail, dat wij hem gevraagd hebben om zijn ervaring op te tekenen, hieronder het resultaat:
Het dak van Afrika!
De hoogste berg van Afrika ligt in Tanzania, vlak bij de evenaar en is een vulkaan met 3 pieken. Op de hoogste, de Kibo, vind je Uhuru Peak (wat vrijheid betekent in het Swahili): 5.895 meter! Er ligt slechts 1 andere berg (vulkaan) in de buurt, Mount Meru, dus je kijkt van bovenaf, in alle richtingen, echt over de laagvlaktes: naar Kenia in het noorden en Tanzania in het zuiden. Er liggen gletsjers op de top en in de winter kan er aardig wat sneeuw liggen. Het is dé waterbron voor alle stammen om de berg heen en ook voor de grotere plaatsen in de buurt. De temperatuur is aardig laag op de top, zeker in de nacht kun je rekenen op min 20, en als er meer wind staat nog kouder!
De berg kan beklommen worden, maar wel alleen met een lokale reisorganisatie aangezien het namelijk een groot natuurpark is. Het is een beklimming die meer dan een week duurt en waar je flink voor geoefend moet hebben. Het klimmen is goed te doen en technisch niet heel ingewikkeld. Het grootste risico is om hoogteziekte te krijgen – iets waar eigenlijk alleen afdalen tegen helpt.
Jasper mijn zoon en ik; Rob van Zeeland leek het een fantastische uitdaging. We kozen een goede reisorganisatie en met een heel team aan gidsen, koks en dragers zijn we één van de mooiste routes, de Machame route, gaan lopen. Tijdens de beklimming was het rustig, als gevolg van de Covid-19 pandemie, waardoor veel toeristen het laten afweten. We ontmoetten wel mensen uit alle windstreken en je komt elkaar ’s avonds steeds weer tegen op de kampen waar overnacht wordt. We begonnen in het regenwoud, waar vogels en apen de dienst uitmaken. Na een dag ben je al op een hoogte waar je in een ander landschap terecht komt, en nog een dag later wordt het behoorlijk leeg in de omgeving: je kan ver, heel ver kijken! De route brengt je naar onherbergzame gebieden, waar de wind vaak vrij spel heeft. Elke dag worden de tenten afgebroken en naar de volgende plek gebracht, ook de keuken en het eten volgt. Een goede kok zorgt ervoor dat je voldoende energie naar binnen hengelt, door de afname in zuurstof in de lucht verbrand je veel energie. Op de top is nog slechts 50% van de zuurstof op zeeniveau aanwezig!
De avonden zijn frisjes, zeg maar koud en goede uitrusting is onontbeerlijk. Gelukkig zijn we goed geslaagd bij Kathmandu. Veel laagjes, geen katoen, goed ingelopen wandelschoenen, waterzakken, etc. Met hun adviezen hebben we optimaal onze uitdaging opgepakt.
Als je ’s avonds bij je tentje zit in de stilte en je kijkt naar boven zie je een Melkweg die je de adem beneemt, fantastisch! Veel, heel veel vallende sterren aan een donkere hemel.
Op dag 6 vertrokken we om middernacht voor onze toppoging. ’s Morgens om 7 uur stonden we op de top, een moment dat we nooit zullen vergeten! Samen met de gidsen was het ons gelukt en na een half uur was het helaas alweer tijd om af te dalen.
We zitten boordevol mooie herinneringen en goede adviezen. Als ik je 1 tip mag geven: bereid je goed voor, lees je in en kies een goede reisorganisatie: voor hen is het belangrijkste dat je weer veilig terugkomt.
“Going up is optional, coming down is mandatory!”
Op de weg terug, met in de verte Mawenzi Peak, en rechts de Rebman Glacier.
