Bezoek aan de Lowa fabriek

Lowa viert haar 100^ste verjaardag | Reisverslag 

Twee van onze vaste krachten, Jasper en Maarten, zijn onlangs bij Lowa op bezoek geweest ter ere van haar 100^ste verjaardag. In dit reisverslag neemt Maarten je mee op sleeptouw en kun je onder andere lezen wat zij te weten zijn gekomen over het productieproces van Lowa bergschoenen.

Onze 'zakentrip' naar Lowa begon op zondag 17 september bij een van de grootste en tevens onafhankelijke importeurs van de Benelux wat outdoor producten betreft, namelijk TCK Sports Group te Kerkrade. Dit bedrijf is inmiddels partner van maar liefst vijfentwintig merken, waaronder ook Lowa, Ortlieb en Leki. Om 09:00u werden we verwacht in de ontvangsthal van TCK, waar koffie en Limburgse vlaai al klaar stond. Alvorens we gingen vertrekken richting Duitsland, volgde eerst nog een rondleiding door het gehele pand. Tijdens deze rondleiding liepen we tegen een eindeloze zee van Lowa schoenen(dozen) aan, klaar voor transport naar de vele retailers waar TCK zaken mee doet.

Vanuit TCK was het vervolgens een goede acht uur rijden voordat we aankwamen in het stadje Pfaffenhofen an der Ilm, een stadje gelezen in de provincie Beieren. We sloten de zondag gezellig af met een diner samen met alle Nederlandse en Vlaamse retailers, als ook werknemers van TCK zelf.

De volgende dag volgde het 'hoofdgerecht' van onze trip, namelijk een rondleiding in de eerste fabriek van Lowa te Jetzendorf. Dit betreft een pand waar ca. 285 FTE zich bezighoudt met de productie van Lowa trekking/alpine schoenen (categorie B/C), wat resulteert in een productieaantal van ca. 1.500 schoenen per dag. Qua grootte is dit echter nog een kleine speler in de Lowa productieketen. In Slowakije is namelijk een fabriek gevestigd waar maar liefst 1.700 FTE werkzaam is. Hier wordt tussen de 12.000-15.000 paar schoenen (!) per dag geproduceerd, waardoor Lowa in staat is om op jaarbasis zo’n 3.4 miljoen paar schoenen af te leveren in tachtig verschillende landen. 

Enfin, terug naar de fabriek in Jetzendorf. De rondleiding begon niet bij het begin van het productieproces, maar eerder het verre staartje daarvan, namelijk de retourafdeling. Hier kon van elke Lowa schoen elk onderdeel worden vervangen, als ook werden schoenen hier opnieuw gestikt en verzoold. Reparaties worden hier met de hand uitgevoerd, zij het met behulp van machines. Dit geldt tevens voor het productieproces van de Lowa schoen.

Na het retourenmagazijn te hebben bekeken gingen we verder naar de hal waar alle onbewerkte materialen stonden opgeslagen, waaronder enorme rollen leer, veter en dempingmateriaal.

Vervolgens kregen we te zien hoe een werknemer een snijmachine aanstuurde om uit een lap leer de contouren van een schoen te snijden. Dit moet zo precies mogelijk gebeuren, zodat er zo min mogelijk leer wordt verspild. Uit één vierkante meter leer kan zo tweeënhalve schoen worden uitgesneden. Per schoen levert dit een kostprijs op van 20 EUR voor alleen al het leer.

Na de snijtafel te hebben bewonderd gingen we door naar het laboratorium. Hier was het nemen van foto’s verboden, vandaar dat we hier geen beeldmateriaal van hebben. In dit laboratorium werd onder andere het Goretex getest op slijtvastheid en ook het waterdichte vermogen. Ook werden allerlei soorten materialen aan slijtage onderworpen, zoals veters die continu over elkaar werden gewreven. Zo kan worden bepaald hoeveel wrijving nodig is om een veter te laten breken. 

Daarna vervolgde de tour zich op de eerste verdieping, waar het voorwerk inmiddels is gedaan en de schoenen langzamerhand vorm beginnen te krijgen. Op deze afdeling waren de uppers al gefabriceerd, wat een significant onderdeel van de schoen betreft. Toch ging elke schoen nog minimaal twintig verschillende stations langs voordat deze klaar was voor transport. 

Er zijn dus heel wat (manuele) handelingen nodig zijn voordat de veters worden ingebonden. Het is dus niet zo dat schoenen grotendeels machinaal worden geproduceerd zonder tussenkomst van een werknemer. Het gaat hier echt om vakwerk, waarbij mensen dag in dag uit dezelfde handelingen verrichten om op een zo efficiënt mogelijke wijze te kunnen produceren.

Na zo’n drie kwartier in de fabriek te hebben mogen rondneuzen, was het tijd om een bezoekje te brengen aan het marketing kantoor van Lowa. Hier stond zo’n beetje de gehele collectie van Lowa uitgestald, waaronder ook de nog uit te brengen variant op de Renegade, de Renegade Evo.   

Na onze ogen de kost te hebben gedaan aan alle modellen die uitgestald stonden kregen we wel trek….tijd voor de lunch! Ook hier werden kosten noch moeite gespaard, gezien we met een busje naar het restaurant werden gereden om daar uitgebreid te gaan lunchen.

Nu zijn we dus op bezoek bij een schoenenfabrikant, dus wat kan er dan niet ontbreken in het activiteitenprogramma? Een wandeling, uiteraard! De omgeving waar we zaten deed enigszins Limburgs aan wat het heuvelachtige landschap betreft. Een prima gebied om even met z’n allen voor 5km de benen te strekken.

 Compleet afgepeigerd (grapje) kwamen we weer terug bij de bus na een korte maar mooie wandeling. Dan was het nu tijd voor de grand finale. Het avondprogramma in de berghut! Van tevoren werd gezegd dat deze berghut slechts enkele maanden opgetuigd zou blijven, speciaal voor de feestelijkheden rondom de 100^ste verjaardag van het bedrijf Lowa. Dan zijn je verwachtingen wellicht die van een uitgebouwde partytent, maar niets was minder waar! Een waar restaurant was pal naast de fabriek opgetuigd, compleet van hout met een capaciteit om ruim 200 man een geheel Beierse avond te geven. Onder het genot van live acts en muziek kregen we een viergangenmenu voorgeschoteld, als ook werd de wijn en het bier rijkelijk geschonken. Kortom, het was een trip om niet te vergeten! Onze dank gaat uit naar Lowa voor de uitnodiging en TCK voor het faciliteren van de reis.